Na een wat bewogen Van Uden Reco regatta
zitten we samen in de auto terug naar Rotterdam. We bespreken hoe we de
eerstvolgende grote wedstrijd, de North Sea Regatta, gaan aanpakken. De
wedstrijdjes die we varen tijdens de Van Uden varen we goed, maar we missen net
dat beetje wat -in het krappe veld- het verschil maakt. Er wordt nog eens goed
gebrainstormd, hebben we de oplossing? We zijn veel met de mast tuning bezig
geweest. – Erik kom er maar in met die grappen! – Toch is het laatste wat we
tegen elkaar zeggen als we parkeren: voor de NSR tunen we hem goed.
Het lastige is dat een ‘tuning guide’
ontbreekt voor de boot. En sinds de oude stagen niet meer op de nieuwe mast
pasten zijn we de ‘base setting’ totaal kwijt. Natte vingerwerk, op zijn meest…
Het klopt gewoon niet, als je het nameet klopt het, maar het past vervolgens
niet. We staan weer als eerste klaar voor de NSR. Maar zijn deze keer zo vrij
de settings van de meeste andere boten op te meten voordat we zelf het water in
gaan. Dat hebben we natuurlijk wel even gevraagd. Consistent zijn ze niet, we
stellen een soort gewogen gemiddelde voor onszelf vast, tunen daarop en hup het
water in. We zullen zien wat het doet!
Het werkt! Er wordt echt goed gevaren! We zijn
zelfs meerdere keren als eerste bij de bovenboei! Het is echt spannend. Op
vrijdag maken we een paar kleine foutjes waardoor we het vervolgens ook weer
weggeven. Vallen en opstaan, daar leer je van, de volgende is voor ons.
Zaterdag zetten we de lijn van vrijdag
voort, wel verliezen we wat hoogte als
de wind inkakt. Met iets minder wind missen we weer de juiste tuning. Franck
van Diest heeft precies het tegenovergestelde en komt in lichte omstandigheden
juist meer naar voren. Oké, daar moet
dus iets aan gedaan worden! Stiekem gaan boten achter de schermen draaien.
Iedereen doet alsof het niets uitmaakt, maar als het puntje bij het paaltje
komt.
Zondag weer meer wind en hier zijn we precies
op voorbereid! Goede hoogte, gigantische snelheid en we zijn weg!! Bam, we
varen een paaltje! Deze keer geven we niets weg.
Als er wat verwarring over het veld ontstaat
besluiten we een alles of niets beslissing te nemen, risico, dit betekent of er
uit geprotesteerd worden of misschien nog een paaltje varen? Gegokt en verloren,
een paar uur later staan we bij het wedstrijd-comité om ons voor de betreffende
wedstrijd terug te trekken. Vervolgens wordt dan wel de verkeerde wedstrijd
weggestreept, maar voor de uitslag maakt het niet uit. Al hadden we als dat wel
zo geweest de volgende dag weer even langs moeten gaan. We hebben in ieder
geval genoeg om over te praten tijdens het klasse diner!
Maandag is het bijzonder weer, het front is
letterlijk op de baan te voelen in de warme en koude luchtstromen. Uiteindelijk
wordt alles afgeblazen als er met gennaker richting de bovenboei gevaren kan
worden. Het is mooi geweest.
De winnaar en de nummer twee van de North Sea
Regatta zijn snel duidelijk, maar er wordt tot op het laatst gestreden om de
derde plaats. Het veld ligt hier niet alleen letterlijk, maar ook qua punten
extreem dicht op elkaar. De nummers 3 tot en met 6 schelen bijna niets!
We hebben dan ook goede stappen gemaakt deze
NSR, hebben gedaan wat we konden doen, zijn tevreden. Gefeliciteerd 18+,
bedankt team, goede organisatie, gezellige klasse en vooral Fondel!!!
Lennert Zwanenburg, Sander Chu, Lianne
Dagelet, Anne van der Beek, Tim de Weerdt, Lukas Kropp
